Τα τικ είναι αιφνίδιες, επαναλαμβανόμενες, μη ρυθμικές κινήσεις ή αναφωνήσεις (κινητικά ή φωνητικά τικ αντίστοιχα), που ο ασθενής δεν μπορεί να ελέγξει. Συνήθως τα άτομα αναφέρουν μια ανάγκη ή μια παρόρμηση να κάνουν την κίνηση, η οποία ακολουθείται από ένα αίσθημα ανακούφισης.
Οι πιο συχνές εκδηλώσεις είναι:
• Ανοιγοκλείσιμο ματιού
• Ρούφηγμα της μύτης
• Καθαρισμός του φάρυγγα
• Κινήσεις του προσώπου (μορφασμοί, γκριμάτσες)
• Ακούσια παραγωγή λέξεων, φράσεων ή και σύνθετων προτάσεων.
Στην πλειοψηφια των περιπτώσεων τα τικ εμφανίζονται στην παιδική ηλικία, διαρκούν μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια υποχωρούν. Αποτελούν μια καλοήθη αυτοπεριοριζόμενη διαταραχή η οποία δεν έχει ιδιαίτερη κλινική σημασία και συνήθως πυροδοτούνται από υπερβολικό στρες, θυμό ή ενθουσιασμό. Παροδικά τικ εμφανίζονται σε ποσοστό έως 25% των υγιών παιδιών. Είναι σημαντικό οι γονείς να μην εστιάζουν στα τικ και να μην προσπαθούν να διορθώνουν το παιδί, καθώς είναι κάτι που συμβαίνει ακούσια. Ωστόσο ένα μικρό ποσοστό των τικ μπορεί να αποδίδεται στο σύνδρομο Tourette. Το σύνδρομο αυτό παρουσιάζεται πιο συχνά στα αγόρια και για την παθογένειά του ενοχοποιούνται γενετικοί και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, ενώ συχνά συνυπάρχει με άλλες διαταραχές, όπως η διαταραχή ελλειματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Σε περίπτωση που τα τικ προκαλούν σημαντική δυσφορία, παρεμβαίνουν στην καθημερινότητα ή τη σχολική ζωή ή προκαλούν κοινωνική απομόνωση στο παιδί, προτείνεται θεραπεία. Η θεραπεία περιλαμβάνει τόσο φαρμακευτική αγωγή, όσο και συμπεριφορική ψυχοθεραπευτική παρέμβαση.
